سونی و استودیو ناتی داگ با همکاری استودیو بلوپوینت، سه گانهی آنچارتد از کنسول پلیاستیشن ۳ را در قالب یک کالکشن به نسل هشتم آوردند تا هم مخاطبان جدید و بازیکنان قدیمی بتوانند به یکی از بهترین مجموعه بازیهای نسل هفتم دسترسی داشته باشند، هم فاصلهی به وجود آمده تا عرضهی طوفان تازهی ناتیداگ یعنی آنچارتد ۴ را به نحوی پر شده باشد. بله، این مجموعه را با نام بازی UNCHARTED The Nathan Drake Collection در کنسول نسل هشتمی پلی استیشن ۴ می شناسند.
هستهی گیمپلی بازی UNCHARTED The Nathan Drake Collection به مانند هر بازی پلتفرمر یا اکشن دیگری به نظر میرسد اما ساختههای ناتیداگ، همواره بیش از آنچه که به نظر میرسد، حرف برای گفتن دارد. آنچارتد دنیایی از سکانسهای اکشن که نسخه به نسخه بهتر میشوند را یدک میکشد و با این شاتهای غیرقابل تکرارش، دائما کنش و هیجان زیادی را برای مخاطب به وجود میآورد. گیمپلی بازیهای مجموعهی آنچارتد، نسخه به نسخه تعاملیتر و بهتر از قبل میشوند و با این که هستهی یکسانی دارند همواره تازه شده و متفاوت با قبل جلوه میکنند.
در تمام نسخههای موجود در کالکشن، فریمریت بازی در شلوغترین و بینظیرترین سکانسهای اکشن هم از روی عدد ۶۰ تکان نمیخورد و گرافیک بازی تا جای ممکن در هر نسخه افزایش پیدا کرده است. اوج هنر بازسازی بلوپوینت را در نسخهی اول حس میشود، جایی که کار انجامشده توسط بلوپوینت شبیه به ساختن بازی از ابتدا به نظر میرسد. تمام کاتسینهای موجود در تکتک نسخهها بازسازی شدهاند و رزولوشن تصویر حتی در ریمستر نسخهی اول به کیفیت فول اچدی رسیده است. افکت موشنبلور که پیشتر کارایی بالای خود را در افزایش جذابیت گرافیکی بازی نشان داده بود، حتی در نسخهی اول هم اضافه شده تا لذت این ماجراجویی چند برابر شود. هنوز تمام نشده، تغییرات رخداده در آنچارتد: نیتن دریک کالکشن حتی از هنرنماییهای گرافیکی سازندگان هم فراتر رفته و بازی حتی در بخش گیمپلی بهبودهای محسوسی به خود دیده است.
البته تمام تغییرات بازی UNCHARTED The Nathan Drake Collection به بخش گرافیکی محدود نمی شود و بلوپوینت برخی از بخش های مهم گیم پلی را نیز دستخوش تغییر کرده تا تجربه ای یکسان و دوست داشتنی از هر سه نسخه پدید آید. قبل از هر چیز، سیستم هدف گیری نسبتا بدقلق Drake’s Deception با کمی تغییر به شکل سابق خود در دو نسخه ی قبلی در آمده تا با مشکل خاصی مواجه نباشید. در همین حال، مکانیزم های SIXAXIS نسخه ی اول هم به طور کل حذف شده و با سیستم های دو نسخه ی بعد جایگزین شده. هم چنین، سیستم پرتاب نارنجک در نسخه ی اول تغییری نسبی کرده و همانند دو نسخه ی بعدی خود، بسیار روان تر و درگیرکننده تر انجام می شود.